Ogłoszenia parafialne

5 NIEDZIELA ZWYKŁA

9 II 2020 r.

„Wielka Tajemnica Wiary”

dzisiaj:

17.30 Nieszpory

święci tygodnia:

poniedziałek:

św. Scholastyki, dz..

wtorek:

NMP z Lourdes

piątek:

śś. Cyryla mnicha i Metodego, biskupa, patronów Europy

w tym tygodniu:

poniedziałek:

18,00 Msza święta z modlitwami do św. Michała Archanioła

wtorek:

10,00 Msza święta z udzieleniem Sakramentu Chorych  / 28 Dzień Chorego /

środa:

17.30 nowenną do Matki Bożej Fatimskiej i Msza święta

czwartek:

9.30 adoracja N. S. z nowenną do św. Jana Pawła II i Msza Święta

18.00 Msza święta -  spotkanie Akcji Katolickiej

Intencje i ofiary:

od Róży różańcowej zel. Bułka Maria ofiara na remont ławek – 450 z.

Msza święta w intencji Róży na środowej nowennie 19 II , „ Bóg zapłać!

Światowy Dzień Chorego ustanowił Jan Paweł II w 1992 roku i wyznaczył na obchody tego dnia przypadające 11 lutego wspomnienie objawienia Matki Bożej w Lourdes. W tym roku centralne obchody Światowego Dnia Chorego odbędą się w Kalkucie w Indiach, mieście św. Matki Teresy, założycielki zgromadzenia Misjonarek Miłości.

Namaszczenie Chorych:

Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości.

Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia.

Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.

Zmarłym nie udziela się sakramentu chorych.

Sobór Watykański II na nowo ukazał pierwotny i szeroki sens sakramentu namaszczenia chorych, które nie powinno być pojmowane jako sakrament umierających. Tę funkcję ma pełnić wiatyk – komunia św. udzielana uroczyście „na drogę” do wieczności.

Warto pamiętać, że sakrament namaszczenia można przyjmować wiele razy w życiu, a nawet kilkakrotnie w tej samej chorobie, gdy ponownie staje się ona problemem na skutek nowych komplikacji.

Prosząc o udzielenie namaszczenia chory prosi o wsparcie go szczególną modlitwą Kościoła i znakiem łaski. Łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża, ponadto „jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”(Jk 5,15).

/.../

Kościół, zgodnie z poleceniem zawartym w Liście św. Jakuba, wprowadził obrzęd namaszczenia oraz modlitwy kapłanów polecające chorych Panu cierpiącemu i uwielbionemu, aby przynosił im ulgę i zbawienie (Jk 5,1416). Sprawowanie tego sakramentu polega przede wszystkim na włożeniu rąk przez kapłana podczas modlitwy i namaszczenie chorego olejem.

Olej używany do namaszczenia winien pochodzić z oliwek. Gdy taki jest trudno dostępny, może być innym olejem roślinnym (namaszczenia ciała znane były w starożytnej kulturze religijnej i świeckiej namaszczano w celach zdrowotnych, by wzmocnić organizm). Poświęcenia oleju chorych dokonuje w Wielki Czwartek biskup, lub upoważniony do tego kapłan. W razie konieczności może go poświęcić także kapłan podczas liturgii tego sakramentu. Modlitwa poświęcająca błaga Boga przez Chrystusa, by mocą Ducha Świętego ten poświęcony olej stal się duchowym lekarstwem dla chorego, przyniósł mu ulgę w cierpieniu i powrót do zdrowia.

Olejem namaszcza się chorego na czole i rękach (głowa i ręce są znakiem całej ludzkiej osoby i jej aktywności w świecie). W przypadku konieczności wystarczy jedno namaszczenie na czole lub innej zdrowej części ciała.

Modlitwa sakramentalna wyraża pełny skutek sakramentu chorych: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Amen.

Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen”.

Zgodnie z duchem Listu św. Jakuba i praktyką pierwotnego Kościoła, sakramentu tego należy udzielać wiernym, którzy są słabi i z powodu choroby lub starości znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci. Przy ocenie stanu choroby należy kierować się zwykłą roztropnością, niekiedy opinią lekarza. Sakramentu można udzielić choremu przed operacją chirurgiczną, ilekroć niebezpieczna choroba jest powodem tej operacji. Mogą go przyjąć także ludzie starsi, których opuściły już siły, mimo że nie przewiduje się ich poważnej choroby. Mogą go także otrzymać chore dzieci, jeżeli mają już przynajmniej ogólną świadomość dokonujących się czynności. Sakrament ten może być ponownie udzielony, jeżeli chory po jego przyjęciu powrócił do zdrowia lub jeśli w tej samej chorobie stan chorego staje się krytyczny. Często pokutuje jeszcze stare określenie tego sakramentu Ostatnie Namaszczenie. Rzeczywiście, może ono być ostatnim, jeśli z różnych powodów ktoś zwleka z przyjęciem tego sakramentu (boi się że będzie musiał umierać), lub uniemożliwia się choremu wcześniejsze jego przyjęcie (bo tata się wystraszy, nie chcemy go stresować? wypowiedź autentyczna). Powtórzmy więc raz jeszcze sakrament ten może być udzielony i przyjęty więcej niż jeden raz.

Liturgia sakramentu przewiduje trzy formy jego udzielania: obrzęd zwyczajny, obrzęd podczas Mszy św. i obrzęd namaszczenia dużej liczby chorych. Główne elementy liturgii są następujące: pozdrowienie i pokropienie wodą święconą; spowiedź lub akt pokuty; czytanie Pisma św. (ewentualnie homilia); litania za chorego, aby Chrystus nawiedził go, umocnił, uwolnił od grzechu, obdarzył zdrowiem, a także by wspomagał opiekujących się chorym; włożenie rąk na głowę chorego; poświęcenie oleju lub modlitwa dziękczynna; namaszczenie czoła i rąk i modlitwa; Modlitwa Pańska i błogosławieństwo. Może też być połączony z przyjęciem Komunii św.

Modlitwy za chorych:

W Ewangelii Jezus wypowiada takie słowa „Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie” (Mt 7,7). Warto więc z wiarą prosić o zdrowie i za chorych.

1/

Panie Jezu, staję przed Tobą i z pokorą proszę o łaskę zdrowia. Proszę, spraw, abym mógł cieszyć się sprawnością, którą chcę wykorzystywać dla dobra swojego i bliźnich. Pragnę jednak zawierzyć bardziej Tobie niż sobie. Jeśli zdrowie ciała ma mnie doprowadzić do zguby wiecznej, to proszę, abyś najpierw uzdrowił moją duszę, bym bezpiecznie korzystał z łaski zdrowego ciała.

Panie Jezu, czuwaj nade mną każdego dnia i obdarzaj zdrowiem duszy i ciała, którego tak bardzo potrzebuję. Amen.

2/

Boże, który jesteś Stwórcą człowieka oraz Panem życia i śmierci, bądź uwielbiony! Jeśli jest Twoją wolą, Panie, abym wyzdrowiał, to uwolnij mnie od tej choroby. Niech Duch Święty, którego otrzymałem w sakramencie chrztu i bierzmowania, pomoże mi przyjąć Twoją świętą wolę. Niech On mnie prowadzi; niech mnie obdarzy męstwem, abym potrafił przyjąć i dźwigać Twój krzyż.

Uwielbiam Cię, Panie, za wszystkie łaski, którymi mnie obdarzyłeś i ciągle obdarzasz. Chce wykonać do końca zadanie, jakie mi zleciłeś. Przez zasługi twojego Syna, który cierpiał na krzyżu, proszę Cię: obdarz mnie zdrowiem ciała i duszy. Amen.

Za wstawiennictwem ś1). Jana Pawła II

Boże, który jesteś Stwórcą człowieka oraz Panem życia i śmierci, bądź uwielbiony! Jeśli jest Twoją wolą, Panie, abym wyzdrowiał, proszę Cię za przyczyną świętego Jana Pawła II o uzdrowienie mnie z tej choroby. Niech Duch Święty, którego otrzymałem w sakramencie chrztu i bierzmowania, pomoże mi przyjąć Twoją świętą wolę. Niech On mnie prowadzi; niech mnie obdarzy męstwem, abym potrafił przyjąć i dźwigać swój krzyż.

Uwielbiam Cię, Panie, za wszystkie łaski, którymi mnie obdarzyłeś i ciągle obdarzasz. Chcę wykonać do końca zadanie, jakie mi zleciłeś. Przez zasługi Twojego Syna, który cierpiał na krzyżu, proszę Cię: obdarz mnie zdrowiem ciała i duszy

Amen.